ΔΙΑΦΟΡΑ

Βασίλης Αρτίκος

Γεννήθηκα το 1958 σ' ένα μικρό χωριό της Αιτωλοακαρνανίας. Το σπίτι που μεγάλωσα μπορεί να ήταν μικρό και φτωχικό αλλά περισσεύαν η αγάπη και τα βιβλία μιας και ο πατέρας μου ήταν βιβλιοφάγος όπως περιπαικτικά τον φωνάζαν οι φίλοι του Ι.Μ. Παναγιωτόπουλος και η Βάσω Κατράκη (πατριώτες, όλοι τους από το Αιτωλικό).

Ξεφύλλιζα καθημερινά την εγκυκλοπαίδεια του ΗΛΙΟΥ, όχι για να διαβάζω, αλλά για να κοιτάζω άχορταγα τις εικόνες της. Η πρώτη μου επαφή με εικόνες τυπωμένες σε χαρτί.

Ζήλεψα… ήθελα να κάνω και εγώ εικόνες… μου πήρανε κηρομπογιές και ξυλομπογιές και άρχισα καθημερινά να ζωγραφίζω σ' ότι έβρισκα. Συνέχισα να ζωγραφίζω σαν έφηβος και φοιτητής… μιας και η φωτογραφία τότε για μένα ήταν απλησίαστο οικονομικό εγχείρημα. Τέλειωσα το πανεπιστήμιο, έπιασα δουλειά και απόκτησα, επιτέλους, φωτογραφική μηχανή. Άρχισα να φωτογραφίζω μανιωδώς ξεκινώντας από το σπίτι μου, φωτογραφίζοντας τα παιδιά μου με έναν τρόπο που θα ήθελα να τα ζωγραφίσω…

Σιγά σιγά ξεθάρρεψα… βγήκα και φωτογράφιζα έξω από το σπίτι. Φωτογράφιζα πλέον καθημερινά… «εκεί στη θάλασσα την πλατιά τη μεγάλη του» Κωστή Παλαμά, εκεί στην ιερή λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου, στο λιτό και απέριττο τοπίο της, άρχισα να βλέπω γραμμές και σχήματα και να πειραματίζομαι με το φως και την προοπτική. Φωτογράφιζα τους ανθρώπους της λίμνης, του αλατιού, τα τσιγγανάκια να παίζουν, τα πουλιά της λίμνης… τις γιορτές και τα πανηγύρια. 

Ταξίδεψα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό πλέον, αναζητώντας εικόνες που είχα δει μικρός… στα όνειρά μου